Privacy en de OV Chipkaart

Deze week was er ophef over de privacy gevoeligheid van de OV Chipkaart. Het platform dat zich inzet voor de privacy wil dat de gegevens van de chipkaart houders niet bewaard mogen blijven en dat er wetten moeten komen om ervoor te zorgen dat het bedrijf achter de OV chipkaart, geen gegevens aan derden doorgeeft.

Ik ben het daar in principe wel mee eens, want privacy is een groot goed en moet zeer zwaar meewegen in beslissingen, maar aan de andere kant denk ik dat hierdoor een grote kans verloren gaat.

Wij, Nederlanders, hechten erg aan onze privacy tenzij we direct voordeel kunnen krijgen. We gebruiken onze Air Miles pas en Bonus kaart volop en maken ons niet druk om de gegevens die de partijen hierachter daarmee over ons krijgen. Dat nadeel valt immers weg tegen het voordeel: kortingen en bonusaanbiedingen waar we gretig gebruik van maken. Niet alleen goed voor de consument, ook goed voor het bedrijf erachter, want deze acties hebben vrijwel altijd een verhoogde omzet tot gevolg.

Nu is één van de meest gehoorde klachten over Openbaar Vervoer dat het te duur is. Het is weliswaar goedkoper dan met de auto reizen in de meeste gevallen, maar omdat de reistijd meestal ook twee keer zo lang is als met de auto (van deur tot deur) nemen we de meerprijs van de auto maar voor lief. Tijd is ook geld en misschien nog wel veel belangrijker dan geld. Maar we weten ook dat als het OV gratis zou zijn, het nadeel van de extra reistijd wel eens minder belangrijk zou worden en veel mensen de overstap zouden maken van auto naar OV. Er is een zekere relatie tussen kosten en tijd. Misschien hoeft het OV niet eens gratis. Het gaat erom waar het omslagpunt ligt tussen kosten en ongemak.

Stel nu eens dat het OV 25-50% goedkoper zou kunnen. Dat zou een paar voordelen hebben: meer mensen met het OV, minder luchtvervuiling, minder snelwegen nodig, kortom goed voor iedere aan de linkerzijde van het parlement verblijvende volksvertegenwoordiger en de achterban daarvan.

Maar, hoe maak je het OV zoveel goedkoper zonder dat de staat daar armer van wordt? Simpel: door de commercie zijn werk te laten doen en vooral door gebruik te maken van de gegevens zoals die door de OV Chipkaart worden vastgelegd.

Volgens mij kan je iedere OV chipkaart gebruiker een keuze voorleggen: u geeft geen toestemming voor gebruik van uw gegevens voor commerciële doeleinden en u betaalt dan ook de volle met. Of u geeft toestemming voor gebruik van uw gegevens voor commerciële doeleinden en krijgt dan 20% - 50% korting op alle reizen met de OV chipkaart afhankelijk van wélke gegevens gebruikt mogen worden. Direct voordeel voor de consument, dus de privacygevoelighed zal voor velen niet meer zo zwaar wegen.

Stel: ik vindt het niet erg dat commerciële bedrijven weten dat ik een man ben, wat mijn leeftijd is, in welke gemeente ik woon, en kunnen zien op basis van de reisgegevens waar ik regelmatig heen ga, soms heenga en nooit kom. En hoe laat, hoelang ik reis, kortom al die gegevens die voor een commercieel bedrijf interessant zijn om een gepersonaliseerde marketing campagne op los te laten.

Dat levert me dan 50% korting op alle reizen met de chipkaart op. En daar staat tegenover dat Heineken (om maar even een voorbeeld te noemen, ik denk dat ik in hun doelgroep val) op basis van die gegevens weet dat als ze op donderdagochtend tussen 07:30 en 09:30 op station Haarlem Centraal proefexemplaren van hun nieuwste biersoort uitdelen, dit bij 85% van hun doelgroep terechtkomt. Of dat Tele2 met de NS overeenkomt dat zijn op bepaalde treinen reclame mogen plaatsen omdat zij weten dat in die treinen 76% van de reizigers potentieel geïnteresseerd zijn in hun dienstverlening. Zomaar twee voorbeelden. Gerichte acties omdat bekend is waar de doelgroepen zijn.

Als tegenprestatie betalen de commerciële partijen dan het restant van de reiskosten. 20% als mensen alleen hun reisgegevens beschikbaar stellen, 50% als mensen hun geboortedatum, geslacht, woonplaats, postcode, email adres en reisgegevens beschikbaar stellen. Waardoor een prachtige marketing mogelijkheid ontstaat.

Is dit nieuw? Welnee. We doen niet anders op internet. Waarom zijn diensten als Google, Facebook, Twitter, LinkedIn en al die andere zaken gratis? Omdat we onze gegevens beschikbaar stellen aan commerciële bedrijven en die de kosten betalen. Dat is lucratief. Waarom gebruiken we dat dan ook niet voor het OV?

En gaat dit werken? Natuurlijk. Want zodra er geld te verdienen valt hechten Nederlanders ineens niet mee zo aan hun privacy. Ik ben benieuwd wie er met deze gedachte aan de haal gaat :-)