zaterdag 26 maart 2011

Kernenergie

Nu de toestand in Japan met de kerncentrales met de dag slechter wordt, en de radioactiviteit toeneemt, zal een steeds groter deel van de bevolking weerstand hebben tegen het gebruik van kernenergie. Dat is natuurlijk verklaarbaar, maar naar mijn mening volledig onterecht.

Want laten we eerlijk zijn: zolang we in steeds grotere mate afhankelijk zijn van elektriciteit en de schaarste, en daarmee ook de kosten van natuurlijke grondstoffen als olie en kolen toeneemt, nog afgezien van de milieubelasting daarvan, zal kernenergie het enige middel zijn dat voldoende capaciteit biedt om in de behoefte aan elektriciteit te voorzien. Geen enkele alternatieve vorm (zonne-energie, wind-energie, getijden-energie) van 'schone' energie is in staat om de benodigde capaciteit te leveren.

En kernenergie heeft als grootste voordeel dat het CO2 neutraal is, dat er geen natuurlijke grondstoffen voor opgeofferd hoeven te worden, dat het relatief veilig is en relatief goedkoop te produceren is. De kosten ervoor zijn in ieder geval niet afhankelijk van de politieke situatie in het Midden Oosten. En ja, er is een nadeel: wat te doen met kernafval dat de komende 28.000 jaar radioactief blijft?

Ik ben daar eerlijk gezegd niet zo pessimistisch over. Binnen nu en pakweg 300 jaar zullen er meerdere manieren gevonden zijn om ofwel het kernafval op goedkope wijze te elimineren ofwel zal kernfusie tegen die tijd zover gevorderd zijn dat het radioactieve afval middels kernfusie weer hergebruikt kan worden om energie te leveren. Er dient dus alleen een oplossing gevonden te worden voor het overbruggen van deze 300 jaar. En dat is niet onoverkomelijk. Er zijn voldoende mogelijkheden om diep onder de grond, in beveiligde omstandigheden het afval op te slaan.

Zolang de beveiliging van kerncentrales aangepast wordt aan het gebied waar zij gebouwd zijn (en dat hoeft echt niet zo ingewikkeld te zijn) zijn de centrales zelf ook zeer veilig en de kans op straling verwaarloosbaar klein.
Daarbij komt dat de wetenschap eigenlijk ook helemaal niet weet wat de gevolgen van straling eigenlijk zijn. We weten dat heel veel radioactieve straling dodelijk is, en veel radioactieve straling op z'n minst ongezond is. Maar hoeveel dat precies is, weet niemand. Er zijn gebieden waar de natuurlijk radioactieve straling al vele malen hoger is dan tot nu voor gezond wordt gehouden, en toch leven daar mensen lang en gezond. In bakstenen en beton zit een hoge dosis radioactieve straling en toch bouwen we huizen van bakstenen en beton. Het 'sick-building' syndroom, voornamelijk voorkomend in de betonnen kolossen uit de laatste helft van de vorige eeuw, zou dus best veroorzaakt kunnen worden door het beton en de straling daarvan, maar niemand weet het.

Ik denk dat we eerder ziek worden van negatieve berichtgeving over straling als een psychologisch groepseffect (daar zijn hele interessante wetenschappelijke onderzoeken naar gedaan), dan dat de straling zelf  de oorzaak is. Ik heb medelijden met de mensen die nu in Nederland denken dat ze geigertellers moeten aanschaffen om maar vooral niet in aanraking te komen met de verwaarloosbaar kleine hoeveelheid straling die we hier ondervinden. Die mensen maken zichzelf ziek, en door het psychologisch groepseffect, uiteindelijk ook anderen.