Ik maak er geen geheim van dat ik verwacht 120 jaar oud te zullen worden. Meestal wordt dat niet serieus genomen en de reacties zijn over het algemeen ironisch of sarcastisch van aard. Begrijpelijk, want de meesten onder ons verwachten niet veel ouder dan 80, 90 te worden.
Maar het is niet zomaar een verwachting. Laten we wel wezen: onze generatie (de zestigers) heeft over het algemeen een gezond en goed leven gehad, afgezien dan misschien van milieuvervuiling en slecht fabrieksvoer (waarvan de additieven alles behalve gezond zijn), maar we hebben geen oorlogen meegemaakt zoals de generatie voor ons, we hebben niet tulpenbollen moeten eten omdat er niets anders was, we woonden niet in oude, schimmelige, vochtige huizen en, vrij belangrijk, de medische wetenschap heeft tijdens onze generatie een enorme vooruitgang geboekt.
Als de vorige generatie dan nu al 80 of ouder wordt, is het dan zo vreemd te veronderstellen dat onze generatie daar echt nog wel een tiental jaren bovenop kan doen, en de huidige generatie (zeg maar vanaf 2000) over het algemeen makkelijk de 100 jaar moet kunnen halen?
Natuurlijk, ongelukken kan je niet tegenhouden maar dankzij onze overheid hebben wij in Nederland toch wel een erg veilig (en daardoor overigens ook saai en niet uitdagend) bestaan. De kans om aan een verkeersongeluk te sterven neemt jaar na jaar af, roken wordt zo duur gemaakt dat niemand dat straks meer kan betalen, we worden ingeënt tegen gewone griepjes, de lucht moet schoner en schoner, en het streven van de overheid is iedere keer weer om de doodsoorzaak nummer 1, wat dat ook moge zijn, aan te pakken. Dat is trouwens vrij zinloos, want er zal altijd een doodsoorzaak nummer 1 zijn. En als je de huidige oorzaak hebt aangepakt, weet je nooit wat de volgende zal zijn. Maar dat terzijde. De overheid beschermt ons van wieg tot graf.
Intussen is het door middel van stamceltherapie al mogelijk om niet goed werkende delen van ons lichaam te vervangen. Deze techniek zal de komende 10-20 jaar verder vervolmaakt worden. Onderzoek naar voorkoming en behandeling van kanker gaat eveneens met enorme sprongen vooruit, dus over pakweg 20 jaar zal kanker wel onder controle zijn. Hart- en vaatziektes worden voor een groot deel veroorzaakt door eet- en leefgewoontes: die worden bij wet verboden en de overheid zal ons dwingen alleen nog maar biologisch verantwoord en gezond voedsel te nuttigen waarbij 2 maal daags sporten verplicht wordt. En dat alles om de leeftijd van onze medelanders te verhogen.
Ik ben nu 50. Over 20 jaar ben ik derhalve 70, de leeftijd waarop de kwaaltjes meestal gaan beginnen. Maar dan kan ik alles wat niet goed meer functioneert laten vervangen. Dat zal waarschijnlijk zelfs geen keuze zijn, het wordt gewoon gedaan. En dan kan ik nog jaren mee.
Vandaag bleek dat ik in deze opvatting niet alleen sta. Tijdens de discussie over de pensioengerechtigde leeftijd (voor mij zal die wel 70 zijn, daar ga ik tenminste van uit) werd al een wetenschappelijk onderzoek aangehaald waaruit zou blijken dat de eerste mens die 150 wordt al geboren is, precies op basis van de argumentatie die ik heb aangehaald. Mijn opvatting is dus niet zo vreemd als het lijkt. En zij die menen daarop ironisch of sarcastisch te moeten reageren, zijn ontwetend wat mij betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten